Zzp'er Niki (34) zet elke maand € 1.500 opzij voor haar pensioen

Als Niki 14 is, gaan haar ouders uit elkaar. Haar vader neemt de leiding over de drie sportkantines die haar ouders tot dan toe samen runden. Dat loopt grandioos mis. “Toen mijn vader vervolgens bij mijn moeder aanklopte voor financiële steun, besloot ze het bedrijf van hem over te nemen. Mét een gigantische schuld, helaas. Mijn moeder heeft jarenlang moeten bikkelen om van een dubbeltje een euro te maken. Daardoor ben ik altijd heel secuur met mijn geld omgegaan.”

Niki’s man Oscar is precies het tegenovergestelde. “Bij Oscar thuis gingen ze vroeger heel anders met geld om. Hij heeft een enorm gat in z’n hand. Omgekeerd vindt hij dat ik af en toe best wat losser kan zijn, en daar heeft hij gelijk in. Zo vullen we elkaar mooi aan.”

Niki doet op haar 16de een uitwisselingsprogramma in Amerika. Ze woont daar bij een gastgezin met een autistische zoon met een verstandelijke beperking. “Wat die moeder met haar zoon voor elkaar bokste, inspireerde me enorm.” Terug in Nederland kiest Niki voor een pedagogische opleiding. In 2013 studeert ze af. In de eerste zeven jaar werkt ze als pedagogisch medewerker en gezinscoach, eerst voor een organisatie en later als franchisenemer. Eind 2020 gooit ze het over een andere boeg. Samen met een collega begint ze een eigen bedrijf als specialistische ambulant jeugdhulpverlener en trainer voor ouders en professionals.

“De timing was niet heel gelukkig gekozen”, zegt Niki lachend. Ze zat nog middenin haar zwangerschapsverlof van dochter Sam (inmiddels 2,5). Met twee oudere broertjes Daan (nu 6) en Teun (inmiddels 4,5) was het behoorlijk druk te noemen. Toch was het een hele bewuste keuze. “De eerste jaren van Daan en Teun werkte ik drie dagen. Ik vond het belangrijk om zoveel mogelijk bij de kinderen te zijn. Maar op een gegeven moment merkte ik dat ik me naast het moederschap meer op mijn werk wilde richten. Tegenwoordig werk ik weer vier dagen.”

“Vanaf dat moment stortte ik een aanzienlijk deel van mijn inkomen – gemiddeld zo’n 50% – op mijn zakelijke spaarrekening. Op die manier had ik in ieder geval altijd genoeg geld voor de Belastingdienst. Ongemerkt liep dat bedrag snel op. Maar toen ik zwanger was van m’n eerste kind en met verlof ging, vloog het er net zo hard weer uit. Ik kreeg als zzp’er wel een zwangerschapsuitkering van het UWV, maar dat was geen vetpot. Dat patroon herhaalde zich bij de twee daaropvolgende zwangerschappen. Het grootste deel van mijn zorgvuldig gespaarde geld was aan het eind van elk verlof wel zo’n beetje op.” 

Niki weet zeker dat het bij drie kinderen blijft. Daarmee is nu de weg vrij om geld opzij te zetten voor de lange termijn. “Beleggen lijkt mij een optie, maar dat vind ik toch spannend. Ik houd enorm van zekerheid. Maar als je je geld wil laten groeien, hoort een beetje risico erbij. Ik moet uitzoeken hoe ik daar het best mee kan omgaan.”

Een spaarder is Niki altijd geweest. Behalve de tijd waarin ze studeerde. Toen leende ze volop studiefinanciering om haar studie te kunnen betalen. “Waar medestudenten dat geld soms gebruikten voor vakanties of om uit te gaan, gaf ik het echt alleen uit aan studieboeken, schoolgeld en de huur van mijn studentenkamer. Toen ik me in 2015 als zelfstandig gezinscoach bij een franchise aansloot, begon ik actief met sparen. Mijn moeder drukte me op het hart om zodra het kon geld voor mijn pensioen opzij te zetten. Via die franchise bouwde ik geen pensioen op, ik moest het zelf regelen.”

Wat gaat haar bij de zoektocht naar pensioen opbouwen helpen? “Positieve ervaringen van mensen om me heen, om mee te beginnen. Maar nog belangrijker is het dat ik me ga verdiepen in beleggen en beter snap hoe het werkt. Meer kennis gaat me ook meer vertrouwen geven.” 

Tot het zover is, zet Niki braaf elke maand geld opzij voor ‘later’. Hoeveel wil ze tegen die tijd hebben? “Daar heb ik nooit zo concreet over nagedacht, maar ik vermoed dat dat richting twee of drie ton gaat. Ik leef niet luxe, maar houd wel van mooie spullen, af en toe uit eten gaan en een goed glas wijn. Ik wil ook graag nog wat aan de kinderen geven. Op dit moment zet ik als zzp’er maandelijks minimaal € 1.500 opzij voor mijn pensioen. Op jaarbasis tikt dat flink aan. Totdat ik ga beleggen of toch voor een andere optie kies, staat het op een spaarrekening.”