7 dingen die je nog niet wist over letselschade

Letselschade is schade door letsel dat een slachtoffer heeft opgelopen door toedoen van een ander. De schade die hij ondervindt als gevolg van bijvoorbeeld een verkeersongeval of een medische fout. Denk aan een gebroken been of rugklachten. Maar ook ernstig letsel, zoals hersenletsel of een dwarslaesie. Ook niet direct zichtbare verwondingen, zoals een whiplash of psychische klachten, vallen hieronder.

Je kunt aansprakelijk zijn voor schade die je niet opzettelijk of bewust hebt veroorzaakt of waar je zelfs helemaal geen schuld aan hebt. Denk bijvoorbeeld aan een dakpan die van je huis waait en een voorbijganger raakt. Dit heet risicoaansprakelijkheid. In dat geval valt jou als persoon misschien niets te verwijten, maar zal je als huiseigenaar toch de schade moeten vergoeden. Gelukkig ben je in de regel voor dit soort voorvallen verzekerd en vergoedt de verzekeraar meestal de schade.

Letselschade door toedoen van een ander kan op veel verschillende manieren ontstaan. Dat wil niet zeggen dat het slachtoffer altijd recht heeft op schadevergoeding. In veel gevallen is de aansprakelijkheid meteen duidelijk en zal de veroorzaker dit ook erkennen. Maar soms is het slachtoffer (deels) zelf verantwoordelijk voor het ontstane letsel of de veroorzaakte schade. Dan is er sprake van ‘eigen schuld’. Denk bijvoorbeeld aan autorijden zonder gordel om. Dit kan daarom gevolgen hebben voor de schadevergoeding.

In het geval van letselschade krijgt het slachtoffer vaak te maken met de verzekeringsmaatschappij van de andere partij. Letselschadebehandelaars en schaderegelaars zien een slachtoffer niet als ‘de tegenpartij’ en kijken altijd goed wat zij voor het slachtoffer kunnen betekenen.

De laatste twintig jaar is er een verandering te zien in de manier waarop verzekeringsmaatschappijen en belangenbehartigers omgaan met letselschades. Verzekeringsmaatschappijen willen het slachtoffer schadeloos stellen op een voor beide partijen juiste manier. Dat betekent dat het slachtoffer nog meer centraal staat en dat hem recht wordt gedaan. De verzekeringsmaatschappij kan het letsel niet wegnemen, maar kan wel faciliteren, zodat het slachtoffer zijn leven weer verder kan oppakken.

Vaak wordt schade bij letsel vergoed in geld en in een eenmalige vergoeding. De hoogte van de vergoeding wordt bepaald door te kijken naar het verschil in de situatie van het slachtoffer zonder zijn letsel en die met het letsel. Is het slachtoffer bijvoorbeeld door het letsel arbeidsongeschikt geworden en zou hij zonder letsel gewoon hebben kunnen werken, dan is de schade zijn inkomensverlies en moet dat vergoed worden. Dit geldt ook voor kosten in verband met zorg of hulpverlening. Als die er niet zouden zijn geweest als het letsel niet zou zijn toegebracht en die kosten normaal en gebruikelijk zijn, dan moeten die kosten als schade worden vergoed.

Praten is altijd beter dan procederen. Steeds vaker wordt bij zaken die al langer lopen of schijnbaar zijn vastgelopen mediation ingezet. Bij procederen is het toch zo, dat er altijd één verliest. Bij mediation kunnen beide partijen winnen. Het gaat erom een schadevergoeding vast te stellen die het slachtoffer recht doet, maar die de letselschaderegelaar ook kan verantwoorden. Het is mooi als beide partijen zo samen een oplossing weten te vinden.